1899’da Charles D. Seeberger Otis Elevator Company’ye katıldı ve kendisiyle birlikte yürüyen merdiven (escalator) ismini de getirdi (İngilizce asansör anlamına gelen “elevator” kelimesi ile Latince basamak anlamına gelen “scala” kelimesinin bir araya gelmesiyle oluşur). Seeberger-Otis beraberliği, genel kullanım maksatlı ilk basamaklı tip yürüyen merdiveni üretti ve bu yürüyen merdiven ilk ödülünü kazandığı Paris 1900 sergisinde halka tanıtıldı.

Yürüyen Merdiven Nasıl Çalışır?

Katlar:

Döşeme plakaları bitmiş döşemeyle aynı seviyede olur ve altındaki makine alanlarına erişime izin vermek için ya menteşeli, ya da sökülüp takılabilir yapılır.
Tarak plakası, sabit kat ile hareketli basamak arasındaki parçadır. Tarak dişlerinin basamaklar üzerindeki çıkıntılar arasına girebilmesi için hafifçe aşağı doğru eğimlidir. Tarak dişlerinin ön kenarları çıkıntıların yüzeyinin altındadır.

Sahanlık:

Sahanlık, alt ve üst katlar arasındaki boşluğu birleştiren mekanik bir yapıdır. Sahanlık, esas olarak, tabanda ve üst kısmın hemen altındaki enlemesine kenetlerle birleşen iki yan bölümden oluşan içi boş bir kutudur. Sahanlığın uçları beton veya çelik desteklere dayanır.

Raylar:

Ray sistemi sahanlık içinde kurulur ve basamakları sonsuz bir döngü içinde çeken basamak zincirine kılavuzluk eder. İki ray vardır : biri basamağın önü için (basamak tekerleği rayı), diğeri de basamağın arka tekerliği içindir (arka tekerlek rayı). Bu rayların nispi pozisyonu basamakların tarak plakası altından çıkarak merdiveni oluşturmasına ve sonra tekrar sahanlığın içine girmesine sebep olur.
Üst kattaki geri dönüş rayları, basamakları üst kısım etrafında döndürerek tekrar zıt yönde harekete başlatır. Bir üst ray, basamak zinciri kendi üzerinde geri döndürüldüğünde arka tekerleklerin yerinde kalmasını sağlar